سومين نامه ای که برای پسرم وقتی هنوز دنیا نیومده بود نوشتم. (اومدن روح تو بدنت و تکونهات تو دلم)

قبل از اينكه از تهران برگرديم كيش (فكر كنم 21 خرداد بود) يك جشن كوچولو برات گرفتم. به مناسبت چهار ماه و ده روزگيت. آخه اون روز روح مي يومد تو بدنت و ديگه به معناي واقعي پسر عاقل من مي شدي. مي تونستي بفهمي بشنوي و ... گفتم بابا سيروس به شكرانه اون روز كيك و بستني خريد. همه تبريك گفتن و خوشحال بودن. بابا بزرگ همش حواسش به تو بود و هر كاري مي خواستم بكنم نمي گذاشت. بالاخره همه منتظر ورودتيم دوست داشتني من. صبح همون روز هنوز خواب بودم . تو خواب و بيداري مي خواستم بچرخم كه يكهو براي اولين بار تو دلم تكون خوردي. مثل ماهي تو شكمم ليز خوردي. نمي دوني چه حس جالبي بود. دستم رو روي دلم گذاشتم و صلوات فرستادم و قربون صدقت رفتم. ديگه كاملا حست مي كردم. از اون روز به بعد ديگه همش تكون مي خوري و من تكونهات رو حس مي كنم. قربون دست و پات برم كه تو وجود من تكونشون مي دي و مامان رو ذوق زده مي كني. همين كه خسته مي شم و دراز مي كشم زود شروع مي كني به تكون خوردن. انگار مي خواي جلب توجه كني. اون وقت منم دستم رو از روي دلم مي چسبونم بهت كه هر دو از وجود هم لذت ببريم و آرامش بگيريم. ديگه هر روز كلي باهات صحبت مي كنم. وقتي صداي قرآن مي ياد بهت مي گم كه گوش كني. همه چيزهاي قشنگ رو بهت نشون مي دم. تقريبا از روز اول كه به وجود اومدي هر روز زيارت عاشورا خوندم. كتاب ريحانه بهشتي رو هم خوندم و سعي كردم تا اونجايي كه مي تونم اعمالش رو انجام بدم كه تو پسر خوب و با خدايي بشي . انشااله دارم قرآن رو هم ختم مي كنم. پسرم سعي كن هر كاري كه مي خواي بكني اول بهش فكر كني و تو همه كارها ياد خدا باش. چون خدا تو رو و همه بچه ها رو خيلي دوست داره و هميشه مواظبشونه.خدا هميشه همه رو مي بينه . پس اگه خدايي نكرده كار بدي كنيم مي بينه و ناراحت مي شه. اگه مي خواي خدا و مامان و بابا خيلي دوست داشته باشن هميشه به هر كي مي توني كمك كن. با همه مهربون باش.مي دونم كه تو انقدر خوب و مهربون مي شي كه همه دوستت داشته باشن و من هميشه خدا رو شكر مي كنم كه پسر به اين خوبي بهم داده و پيش همه به تو افتخار مي كنم. ان شا اله...